Çok şey birikti içimde. Sana, yaşadıklarımıza karşı. Ne zaman aklıma gelsen kendimi tutamıyorum, ağlamaya başlıyorum. Ve ağlayışımı kimse durduramıyor, sen de durdurmak için bir şey yapmıyorsun zaten. Tek istediğim beni sevebilmendi. Zorla olmaz bu, biliyorum. Ama içinde ufak da olsa bir şeyler kalmıştır diye düşünmüştüm. Yine yanıldım. Yalan söyledin, küçük bir çocuğun bile inanmayacağı şeylerle kandırmaya çalıştın. İnanmış gibi yaptım, çünkü sana son bir kez güvenmek istemiştim. Çok uzun sürmedi bu, sen yine güvenimi sarsacak şeyler yaptın. Seni deli gibi sevdiğimi görüyordun, yine de kalbimi kırmaya devam ettin. Oysa istediğim bana sarılıp her şeyin geçeceğini söylemen. Sarılıyorsun ama iyi hissetmem için hiçbir şey demiyorsun, hissettiremiyorsun da. Bunları yapınca kırılacağımı bile bile devamlı aynı şeyleri yapıyorsun. Çok yoruldum duygularımdan.
