Hani size bahsettiğim o çocuk vardı ya. Hani çok sevdiğim, sevgisinin nasıl olduğundan bir türlü emin olamadığım. Biz onunla çıktık. İlk iki ay, hayatımda görmediğim sevgi ve ilgiyi gördüm ondan. Doğru kişi olduğuna inandım. İnanan kafamı sikeyim. Sonuç yine aynı. Zaman geçtikçe benden soğudu, sevgisi ilgisi azaldı, ama bu sefer ayrılan ben oldum. Ayrılanın ben olup beyin sikenin yine ben olması da ayrı bir ironi tabi. Büyükler haklı sanırım, bu yaşta aşk diye bir şey olmuyormuş. Yaşadıklarımdan bunu anladım. Daha ne yaşadın amk 16 yaşındasın diyeceksiniz, haklısınız ama dediğim gibi şu zamanlar için yeterince şey yaşadığıma inanıyorum. Çok feminist oldum. Erkek çevrem geniştir benim, yaptıkları her haltı gelip anlatırlar. Eskiden güler geçerdim ama şimdi ağızlarına sıçıyorum o kızlara öyle şeyler yaptıkları için. O kızlara üzülüyorum benim yaşadıklarımla benzer şeyler yaşadıkları/yaşayacakları için.
Her neyse. Çok üzüldüm bu 5 ay içinde. Ben ona Sarı'yla yaşadıklarımı anlatmıştım, bir daha böyle şeyler yaşamak, üzülmek istemiyorum diye dert yanmıştım. Ama yine aynı şey oldu. Aşığım, ölüyorum, senin için her şeyi yaparım'lar tamamen yalan. Yok öyle bir şey, bir anlık heves sonucu söylüyorlar hepsini. Onu ne kadar seversem seveyim asla sevgimin karşılığını görmüyorum, göremiyorum. Bundan sonra da eğer birine bağlanırsam aynı şey olacak. Bu yüzden kızlar, kalbinizi alın gömün mümkünse
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder