30 Ocak 2013

Hani hayranlık derecesinde seversin ya, ben de öyle seviyordum seni. Hayrandım sana. Ellerin... En çok onlara hayrandım. Dokunuşların öyle güzeldi ki. Dokunmasan bile, saatlerce bakabilirdim ellerine. Çünkü senindi o eller. Senin sıcaklığını taşıyordu, sıcacıklardı. Ellerimi ısıtırdı. Hep soğuktu ellerim bilirsin, hala da soğuklar. Ellerim ısınmasa bile dokunmanla içim ısınırdı. Bakışlarınla, gülüşünle, sesinle, saçlarınla, parfümünle. Bir de herşeyim diyişinle. Çok hayrandım sana, bilemedin bu hayranlığımın kıymetini malesef.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder